HISTORIA RODOSPierwsi osadnicy na wyspie pojawili się w epoce kamiennej, w 4000 roku p.n.e. Kolejnymi plemionami byli Minojczycy i Achajczycy. Ci drudzy byli twórcami kultury Myken. Budowali pałace, przez co stworzyli silne państwo. Obejmowało ono tereny zamorskie, część wschodnią Grecji oraz Peloponez. W II tysiącleciu p.n.e. państwo mykeńskie upadło, a władzę przejęli Dorowie. To oni założyli najpierw 3 miasta: Lindos, Kamiros i Ialyssos, natomiast w VII wieku p.n.e., związek sześciu miast- Heksapolis. Miał on ogromne znaczenie gospodarcze, przez co bogactwo wyspy Rodos doprowadziło do założenia swych kolonii na Sycylii, we Włoszech, Francji i Hiszpanii.
W Roku 490 p.n.e., podczas wojny perskiej, wyspa zawiązała sojusz z Persją, po czym wycofała się z niego w 479 roku p.n.e. i przyłączyła się do związku Delijskiego. Następnie, po jego opuszczeniu, w latach 431-404 p.n.e. była w sojuszu ze Spartą.
W obawie przed atakami ze wschodu, w roku 408 p.n.e., Lindos, Kamiros i Ialyssos, jako najbogatsze miasta wyspy, zbudowały stolicę- miasto Rodos. Jako lokalizację wybrano punkt, który miał gwarantować najskuteczniejszą obronę wyspy. Plan miasta został oparty na siatce hippodamejskiej, którą opracował Hippodamos z Miletu. Struktura systemu polegała na uwzględnieniu warunków naturalnych, rozwoju i funkcjonalności miasta. Miał on wyraźnie zakreślone granice. W centralnej części miasta lokowano agorę- ośrodek administracyjno-handlowy oraz akropol-ośrodek administracyjno-kultowy. Pozostałe części miasta były wykorzystywane pod zabudowę mieszkań. Dodatkowymi budowlami były np. teatr, gimnazjon i stadion. Ulice krzyżowały się pod kątem prostym, tworząc geometryczną i regularną siatkę. Struktura siatki widoczna jest aż do dzisiaj. Stolica bardzo szybko przybierała na sile, a pod koniec I tysiąclecia posiadała już około 100 tys. mieszkańców.
W 336 roku p.n.e. Rodos zjednoczyło się z Aleksandrem Wielkim. To on, w roku 331 p.n.e. zbudował w Egipcie Aleksandrię. Po jego śmierci w 323 roku p.n.e., Macedończycy podzielili jego imperium między siebie, a w roku 304 p.n.e. zaatakowali Rodos. Mimo zdecydowanej przewagi liczebnej, Macedończycy nie odnieśli zwycięstwa. W roku 304 p.n.e. Rodos nawiązało stosunki z Rzymem. Nastąpił okres rozwoju, a wyspa stała się bardzo ważnym ośrodkiem handlowym na Morzu Egejskim.
W 289 roku p.n.e. wybudowano słynnego Kolosa- posąg Heliosa, który został uznany za jeden z siedmiu cudów świata antycznego. Miał on około 32 m wysokości, wykonany był z brązu i srebra. Ważył około 70 ton. Został zniszczony przez trzęsienie ziemi, które nawiedziło miasto w 227 roku p.n.e. Tak naprawdę nikt nie wie, gdzie stał Kolos, ale wiele przemawia za tym, że wybudowano go nad wejściem do portu.
Panowanie Rzymian oraz trzęsienie ziemi doprowadziły do upadku miasta, a wyspa została przyłączona do imperium rzymskiego. Po zwycięstwie Rzymu nad Hannibalem, w 42 r. p.n.e., po śmierci Juliusza Cezara stolica wyspy została całkowicie zniszczona przez Kasjusza. Osłabiło to jeszcze bardziej pozycję obronną wyspy. Jednocześnie rosło zagrożenie ze wschodu.
Od roku 51 n.e., po przybyciu św. Pawła do Lindos zaczęło rodzić się chrześcijaństwo. W roku 155 stolica wyspy została zniszczona przez trzęsienie ziemi, a po jej odbudowaniu odpowiadała rozmiarami dzisiejszej starówki.
Kolejne stulecia to czasy bizantyjskie. W 395 roku, po rozpadzie imperium rzymskiego Rodos należała najpierw do Arabów, a później do Turków. W latach 654-678 wyspą rządzili muzułmańscy piraci, po czym została odzyskana przez Bizancjum.
Pojawili się dwaj nowi okupanci: Wenecja i Genua. W 1082 roku, w Lindos wenecjanie założyli osadę handlową, a następnie przejęli kontrolę na Rodos. W roku 1261 wyspa wróciła do Bizancjum, ale wkrótce po tym, za sprawą genueńskich piratów dostała się w ręce krzyżowców. W efekcie została sprzedana rycerzom i stanowiła ich bazę. W 1306 roku joannici odkupili Rodos. Wybudowali wiele fortyfikacji i wspaniałych budowli.
Ataki ze strony tureckiej doprowadziły do wojny zaczepnej. Efektem był konkretny atak Sulejmana Wspaniałego na Rodos w roku 1522. Tureckie oblężenie doprowadziło do kapitulacji joanitów w 1523 roku.
Wyspa aż do 1912 roku należała do Turcji, po czym dostała się pod okupację Włochów. Po raz kolejny życie na Rodos zaczęło kwitnąć. Powstawały okazałe budowle neoklasyczne, wybrukowano drogi, wyremontowano wiele budynków.
W 1943 roku, po upadku Mussoliniego, Włosi poddali się aliantom, a na wyspie powstały konflikty, które przerodziły się w zacięte walki.
Po ostatecznej kapitulacji Niemców w 1945 roku wyspa pozostała w rękach Brytyjczyków, którzy przywrócili na niej spokój. Od 1948 roku wyspa Rodos należy do Grecji.
WARTO ZOBACZYĆ
